Wat is jouw achtergrond? Ik heb geschiedenis gestudeerd in Nijmegen met als specialisatie Middeleeuwen. Ik wilde graag onderzoeker worden. Maar het liep anders. Ik heb een aantal jaren gewerkt in de horeca in restaurants. Daarna ben ik achttien jaar subsidie-adviseur geweest voor bedrijven. Tenslotte heb ik een opleiding tot vitaliteitscoach en -adviseur gevolgd. Ik zocht naar mogelijkheden om mensen te coachen en toen ben ik bij Lumen terecht gekomen als participatiecoach.

Hoe ben je bij Stichting Lumen terecht gekomen? Ik zag de vacature van participatiecoach. Mensen met psychische aandoeningen, psychosociale problematiek en/of verslavingsproblematiek sprak me aan. Wat ik leuk vind aan de functie van participatiecoach bij Lumen is dat ik me verbonden voel met de mensen die ik coach. Ik heb zelf periodes meegemaakt dat ik dacht dat ik niet meer mee kon komen maar een goede coach heeft me verder geholpen. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen talenten en drijfveren heeft. Weer meedoen is voor mensen belangrijk.

Welke opleiding heb je voor participatiecoach gevolgd? Ik heb bij de Stichting Lumen de cursus IRB (Individuele Rehabilitatie Benadering) gedaan: ‘Het stellen van een Participatiedoel’. Deze cursus werd verzorgd door Rehabilitatie ’92. De cursus was een aanvulling op mijn opleiding als vitaliteitscoach. We hebben met de participatiecoaches regelmatig intervisiebijeenkomsten met onze coördinator, Jeanine Speckman. De IRB is een methode om zaken op een rij te zetten, om te bepalen wat iemand belangrijk vindt en om te bepalen welk doel een coachee wil behalen en hoe er te komen. Bij Lumen is de participatiecoach gericht op vrijwilligerswerk of een betaalde baan. De participatiecoach komt in beeld als mensen weer willen meedoen.

Wat is moeilijk in het vak van participatiecoach? Een valkuil voor de coach is om zelf met oplossingen te komen. Dit is de taak van de coachee. Als coach ondersteun je een coachee.

Welke vaardigheden heeft een participatiecoach nodig? De vaardigheden die je volgens mij nodig hebt als participatiecoach zijn empathisch vermogen, het naast iemand kunnen staan en mensen stimuleren om met eigen oplossingen te komen. Ook het opbouwen en onderhouden van relaties, zelfreflecterend vermogen en het kunnen vertellen van een inspirerend verhaal zijn belangrijke eigenschappen.

Veel mensen zijn op zoek naar vrijwilligerswerk of betaald werk. Hoe kan een (participatie)coach daarbij helpen? Met een (participatie)coach kun je onderzoeken wat voor werk bij je past. Waar droom je van? Hoe zou je daar kunnen komen? Wat zijn kleine stapjes die je zou kunnen nemen? Ook netwerken is belangrijk, je moet zoveel mogelijk mensen vertellen wat je zoekt, praten met mensen die werk doen waar je belangstelling voor hebt en aftasten of je een reëel beeld hebt van wat je wilt. En kleine stappen doen, niet meteen fulltime werken maar bijvoorbeeld 1-2 dagen.

Wat is jouw advies aan anderen? Ik wil graag mijn overtuiging meegeven: er is voor iedereen een plek, iedereen moet kunnen meedoen. En een coach zou je daarbij kunnen helpen.